Verpleegkundigen/Verzorgenden IG over hun werk

Ik geef vertrouwen in eigen kracht ook al is die volgens henzelf soms nauwelijks aanwezig.

Ik  wil onze bewoners een prettig leven bezorgen waarin ze al hun mogelijkheden benutten. En hen ook aanmoedigen stappen te zetten in de wereld buiten onze locatie. Door ze te wijzen op mogelijkheden in de buurt en hen te helpen hun wensen tot uitvoering te brengen.

Ik geef vertrouwen in eigen kracht ook al is die volgens henzelf soms nauwelijks aanwezig. Eerst zelf dingen uit laten zoeken en wanneer het niet lukt, kijk ik mee naar een oplossing.

Elk dag is anders, er is veel afwisseling in taken en ruimte voor eigen inbreng. Mijn kennis als verpleegkundige kan ik elke dag weer inzetten, soms direct bij een somatische hulpvraag maar ook in de preventie van gezondheidsproblemen en verbetering van de leefstijl. En daarin werk ik dan met bewoners samen met bijvoorbeeld een huisarts, diëtiste, fysiotherapeut en vrijwilliger die helpt om meer beweging in te passen in een dag.

Waar ik soms tegenop kijk, is een dag van onderbezetting, maar met hulp en inzet van bewoners die spontaan gaan helpen bij bijvoorbeeld het ontbijt zit zo’n dag vaak vol verrassingen.

De veelzijdigheid en afwisseling in de GGZ, de verrassende ontmoetingen en gesprekken maken mijn baan in een 24-uurs locatie als BW Domselaer aantrekkelijk. De levensverhalen, de levenslust en het doorzettingsvermogen van onze bewoners ondanks al hun problematiek intrigeren me en de mooie inkijkjes in de verschillende levens zijn zeer waardevol.

Kortom, verpleegkundige bij HVO-Querido is een mooie job!

Psychiatrisch verpleegkundige, Beschermd Wonen Domselaerstraat

Jij bent anders”, zei een ‘ondeugende’ cliënt me eens. “Dat is niet erg, maar juist leuk!

Voor ik deze chille baan vond, heb ik met meerdere doelgroepen gewerkt. Ik ben na mijn stage op de Aak blijven hangen. De diversiteit van deze doelgroep maakt het extra aantrekkelijk voor mij. Sleur vind ik killing; bij de Aak is geen dag hetzelfde.

Je komt hier somatische en psychiatrische problematiek tegen en een deel van de groep is op leeftijd. Een echte ‘moederrol’ vervullen zit er voor mij niet echt in. Ik zie er namelijk best jong uit en word vaak jonger geschat.

Ik hou van ongepolijste, eerlijke mensen. Daarom vind ik mijn werk zo interessant. Contact maken is echt mijn ding. Met een dosis humor. Duidelijkheid ben ik ook van; ik wil weten wat ik aan je heb. En voor zover mogelijk denk ik mee met mijn bewoners.

De diversiteit van het werk maakt het leerzaam. We hebben een multidisciplinair team en wekelijks komt er een huisarts en een fysiotherapeut. Er is altijd wel iemand bij wie ik terecht kan met vragen.

Goed kunnen schakelen is een vereiste. Bij calamiteiten moet je je eigen route loslaten, en met je collega’s overleggen over de taakverdeling.

Een goede dag? Als ik een leuk gesprek heb gehad met een bewoner. Of als ik alles op mijn looproute naar tevredenheid kan doen. Ingewikkelde vraagstukken vind ik geweldig, dan stuiter ik thuis nóg door mijn huiskamer. Niet werk-gerelateerde ad hoc dingetjes zorgen er soms voor dat ik niet aan werken toekom. Dat zijn de mindere dagen.

“Jij bent anders”, zei een ‘ondeugende’ cliënt me eens. “Dat is niet erg, maar juist leuk!” Die opmerking kwam voor mij uit het niets. Maar het was wel een enorme opsteker voor me.

Verzorgende IG De Aak

Ik mag zijn wie ik ben

“Ik vind het belangrijk dat bewoners hier het gevoel hebben dat ze er mogen zijn. Dat het goed is dat ze zijn zoals ze zijn en zich niet anders voor hoeven doen. Ik aanvaard hen met al hun eigenaardigheden.

Graag breng ik een bepaalde rust. Sommige problemen wil ik niet te groot maken maar ze ook niet bagatelliseren. Spanningen en stress zijn altijd de onderliggende oorzaak.

Mijn top drie van aantrekkelijke kanten aan mijn werk: op één: ik mag zijn wie ik ben. Ik ben en blijf 100% Joop op mijn werk en thuis. Twee: Ruimte en vrijheid hebben om dingen te doen zoals ik denk dat ze goed zijn. Dat vind ik fijn. En op drie: vriendelijke collega’s, een warme organisatie.

Waar ik moeite mee heb zijn momenten van personele krapte. De leiding vangt dat goed op maar het is frustrerend. Uitzendkrachten tel ik maar voor de helft mee. Daardoor neemt de kwaliteit van de zorg af.

Schep niet te hoge verwachtingen. Je werkt met mensen die al decennia lang kampen met een chronische ziekte: verwacht niet dat alles soepel verloopt. Het gaat om kleine dingen die jij teweeg brengt. Je krijgt het terug in de vorm van kleine winstpuntjes.

Een te gekke dag? Als ik aan het begin voor problemen sta die ik aan het eind van de dag om heb weten te buigen. Het gevoel krijgen dat ik dat aardig heb gedaan. Dagen met veel stress en spanningen laat ik liever achter me.

Laatst zat ik met een bewoner; we keken elkaar aan en we schoten allebei in de lach. We ontmoetten elkaar op een ander level. Van mens tot mens in plaats van hulpverlener/cliënt.

Verzorgende IG Beschermd Wonen Domselaer

Ik vind mezelf niet beter of slechter: we zijn allemaal hetzelfde

“Mijn vader had schizofrenie. Vandaar mijn affiniteit voor de doelgroep van de Aak. De Aak is een opvang voor dak- en thuislozen, met meervoudige kwetsbaarheid. Ik wil dat mijn bewoners een zo gelukkig mogelijk leven leiden. Ze komen letterlijk van de straat, totaal ontregeld. Ik wil hen een beetje stabiliteit geven.

Ik mag graag de clown spelen. Mijn motto is: een dag niet gelachen, een dag niet geleefd. We werken hier met mensen die ook gevoel hebben, ik vind mezelf niet beter of slechter: we zijn allemaal hetzelfde.

De visie van HVO-Querido spreekt me aan. Ze kijken naar mogelijkheden in plaats van beperkingen.  Het werk is heel divers: het ene moment ben je met een maatschappelijk probleem van een bewoner bezig, het andere met iemands verslavingsproblematiek, of met psychiatrische of meervoudige kwetsbaarheid.

Het is niet altijd even leuk om al die problemen tegen te komen. Mensen komen hier met letterlijk niets binnen. Hun hele netwerk is verdwenen. Hier bij de Aak is álles! Je wordt uitgedaagd op meerdere gebieden. Je leert heel veel over psychiatrie, verslaving en somatische zorg. Geen dag is hetzelfde. Ik heb heel veel om dankbaar voor te zijn.

Als cliënten blij zijn, ben ik ook gelukkig. Ik heb een heel dankbaar beroep ondanks de problemen die ik tegenkom. Mijn cliënten zien me echt als familie en zo voelt het voor mij ook. Wat me altijd is bijgebleven, is dat één van de twee broers die hier verbleven, me vroeg of ik zijn begrafenis wilde bijwonen. Hij had zelfs een hartje voor me gemaakt, ten teken dat hij altijd in mijn hart zit.

Psychiatrisch verpleegkundige De Aak